Frobel Kimdir?

Friedrich Froebel, 21 Nisan 1782’de Thüringen Ormanı’nda bulunan Alman Oberwissbach köyünde doğdu. Frobel geniş bir ailede büyüdü ve yüksek duvarla çevrili bir papaz evinin bahçesinde yalnız bir çocukluk geçirdi. Bu deneyim ona hayatı boyunca doğaya ve doğanın kendi içindeki yasalarına olan hayranlığını geliştirmesinde yardımcı oldu ve ona daha sonra yapacağı doğa temelli eğitim bakış açısı için çok şey kattı. Froebel’in çocukluğunun ne kadar zor olduğunu gören daha nazik bir papaz olan annesinin erkek kardeşiyle birlikte yaşamaya başlaması ile birlikte ormancılık ve ormanda yaşam hakkında deneyimlerini artırdı. Jena’daki Üniversite’deki günlüğünde bitkiler, ağaçlar ve hayvanlar üzerine yaptığı çalışmalar, matematikle birlikte onu büyülemeye başladı. Pestalozzi’nin fikirlerine dayanan bir okulda çalıştı. Pestalozzi’nin İsviçre’nin Yverdun kentindeki okuluna iki ziyarette bulundu. Böylece eğitim ve doğa ile matematiği ilişkilendirmeye devam etti. 1840’ta Froebel’in icadı olan anaokulu (çocuk bahçesi) Blankenburg’da kuruldu. Bu icat, Froebel’in, çocuk gelişimi ve eğitiminin yaşamın ilk yıllarında önemini vurgulama konusunda ne kadar kararlı olduğunu gösterdi. 1844’te Anne Şarkıları’nın yayınlanması bunu daha da destekledi. Frobel açmış odluğu okulda çocukların doğada eğitim alarak anne sevgisi ile onları kucaklayan bir yuva oluşturdu.  

Doğada Aktif Katılım ve Bağlantı Kurarak Öğrenme

Bugün çoğu eğitimci, çocukların hayatlarında yaparak ve aktif katılım ve girişim yoluyla öğrendiği konusunda hemfikir, ancak Froebel’in bu deneyimin bütünlüğü konusundaki ısrarı hala anlaşılmadı ve yaygın değil. Örneğin; çocuklar doğada ağaçları inceleyebilir veya bahçede bitki yetiştirebilir, ancak Froebel için bunun bütünle bağlantılı olarak çocuklara sunulması gerekir. Bu deneyimin öğrenen çocuk veya yetişkin için deneyimin bütünlüğü olmalı. Bu bütünlük şöyle açıklanabilir; Ağaçlar toprağı ve havayı alırlar, aynı zamanda havaya ve toprağa bir şeyler katarlar. Dünyanın farklı yerlerinde iklimin işleyişine katkıda bulunurlar. Çocuklar bir akvaryumdaki balıkları izleyebilirler, ancak bir nehir görmeleri ve orada hangi balıkların nasıl yaşadığını öğrenmeleri gerekir. Tatlı su balıkları ve deniz balıkları hakkında bilgi sahibi olmaları gerekir. Bunu tam olarak anlamak için denizi görmeleri gerekiyor. Akan su ortamları ve durgun su havuzları hakkında bilgi sahibi olmaları gerekir. Çocukların hayatlarının ilk yedi yılında doğa çalışmaları ile ne kadar çok şey öğrenip anlayabilmeleri şaşırtıcı. Bu öğrenme bütünlüğü ya da deniyim bütünlüğü, hayatlarının geri kalanında onlarla kalıcı öğrenmeler sağlar. Deneyimin her bir yönü diğerine bağlanır ve bütünün daha derinden anlaşılmasını sağlar. Frobel, birbirine bağlı deneyimlerin önemini vurgular. Sonuç, bütün (birleşik) bir deneyim. Aynı şekilde meyve ve sebzeleri öğrenmek de anlam, mantık, tutarlılık ve bütünlüklü bir anlayışa sahip olmaksa, çocuklara plastik meyve vermekten daha fazlasını yapmak gerekir. Örneğin bir elma ağaçta yetişir. Çocukların bunu deneyimlemesi gerekiyor. Bazı okullar şimdi meyve bahçesi dikiyor, ancak bu henüz yaygın değil veya temel öğrenmenin bir parçası olarak kabul edilmiyor. Elma ağaçları çapraz polenleşme için arılara ihtiyaç duyar. Doğru iklime ihtiyaçları var (sıcaklık, güneş, yağmur). Farklı elmaları ve ne için kullanıldıklarını (yemek pişirmek, sadece yemek) öğrenmek ve sonra bunu tariflerle uygulamayı öğrenmek veya yemek için meyveleri paylaşmak, elmalar çalışmasını çocuklar için büyüleyici, derin ve anlamlı kılar. Botanik bahçelerini ziyaret eden ve salkım muzların büyüdüğünü gören

veya doğal olarak yetiştiği ülkeleri ziyaret eden çocuk, muzların büyümek için ihtiyaç duyduğu sıcaklık ve iklimin hızla farkına varır. Bu, çocuğu daha geniş evrene bağlar. Kabukla gübre yapmak ve onu toprağa çevirmek de öyle.

Froebel, tahta blokları bir çocuğun eğitiminin kalbine yerleştiren ilk eğitimciydi. Bunlarla oynamanın çocuklara matematik, dil, güzellik ve sanatsal girişimler, bilimsel yapılar, hikayeler, günlük yaşamın temsilini ve fiziksel olarak yetkin ve yetenekli olmayı öğretme potansiyeline sahip olduğunu gördü. 1830’larda çocukların bu blokları serbest zaman oyunlarında kullanmalarının, yetişkinlerin bu oyunları uygun şekilde destekleyip katılmalarının önemini vurguladı Froebel eğitim yoluyla bir matematikçi ve bir ormancıydı ve tahta blok oyununu bir çocuğun eğitiminde özellikle önemli kılan bu yönler. Günümüzde “Froebel’s Gifts” olarak bilinen oyun materyallerinin modern hali, bloklar olarak tanımlanabilir.  Froebelci gelenekte her blok diğerleriyle bağlantılı. Doğal ahşap, çocuğu doğaya bağlar ve ağaçlarla olan bu bağlantının açık hale getirilmesi gerekir. Çocuğun bütün bir deneyim yaşaması için blokların yapıldığı akçaağacı (ya da eski bir blok seti ise kayın ağacını) görmesi gerekir.

Aynısı, evin sosyal hayatı veya erken çocukluk ortamı için de geçerli. Hem yetişkinler hem de çocuklar birlikte oynayarak ve birlikte çalışarak birbirlerinden öğrenirler. Eğitimciler genellikle çocukların diğer çocuklarla birlikte öğrendiğini söyler, ancak Froebel çocukların ve yetişkinlerin birbirleri aracılığıyla öğrendiklerini vurgular.